We leven in een wereld waarin alles altijd beschikbaar lijkt. Aardbeien in januari. Asperges in oktober.  We zijn gewend geraakt aan een overvloed die weinig meer te maken heeft met waar we ons bevinden of in welk seizoen we leven. Maar hier, op Oost, hebben we ervoor gekozen om de klok van de natuur te volgen. Om te werken met wat er echt is. Niet met wat nu toevallig te bestellen is, maar met wat de aarde ons op dat moment gunt. 

Geduld is niet altijd makkelijk. Zeker niet in de hectiek van het ondernemerschap, in een branche waarin snelheid, innovatie en verwachting hoog zijn. Maar juist door te vertragen en de ritmes van de seizoenen te volgen, ontstaat er iets bijzonders. Een diepere waardering. Voor de ingrediënten, voor de aarde en voor jezelf.

Ik weet nog hoe blij ik was toen we de eerste appels van eigen teelt konden plukken. Niet perfect rond of glanzend zoals in de supermarkt, maar intens van smaak. Zonnig. Echt. Als je zelf zaait, wiedt, oogst of plukt, verandert alles. Je ontwikkelt een respect dat verder gaat dan voedsel. Je gaat de cyclus begrijpen. De maanden van rust, het wachten, het onverwachte. En dan, ineens, is het tijd. Dan is daar de overvloed. Precies op het juiste moment.

Tijd, ons meest kostbare 'bezit'. Omarm het, waardeer het, leef het. 

In de zomer genieten we van de bessen. In de herfst worden de appels geoogst en verschijnen de eerste paddenstoelen. En zodra de ‘r’ weer in de maand zit, en de lucht frisser wordt, worden we opnieuw verrast door de zilte smaken van waddenoesters. En dan zijn er die bijzondere momenten; de eerste asperges van het jaar. En de lammetjes in de weide. Wij krijgen op dit moment vaak de vraag waarom we nog geen lamsvlees serveren. Het antwoord is simpel, het is nog geen tijd. We werken nauw samen met Boer jens en hij heeft samen met de Texelse Lamsvlees vereniging een harde regel; de lammeren moeten minstens 100 dagen oud zijn. Dus wachten wij, met respect voor dit eeuwenoude principe. 

Op Oost nemen we gasten graag mee in deze keuze. In de keuken, op het bord, in de tuin. We vertellen het verhaal van dit ritme, we laten zien wat we doen tijdens onze tuin tours en het belangrijkste; we laten het je proeven. Niet om met een opgeheven vinger te zeggen hoe het moet, maar om te herinneren aan wat we ergens diep van binnen allemaal al weten: dat wachten loont. Dat het jaar zijn eigen tempo heeft. En dat daarin zoveel schoonheid schuilt.

En misschien is dat wel het mooiste wat je mee naar huis kunt nemen van een verblijf op Oost. Een nieuw soort klok. Eentje die tikt in ritme met de seizoenen.

Deel dit verhaal